Geçtiğimiz aylarda Eskişehir Hızırbey KYK Yurdu’nda gece saatlerinde yaşanan bir olay, binlerce öğrencinin barındığı devlet yurtlarının ne kadar güvensiz olduğunu bir kez daha ortaya koydu. Yurdun dışından, öğrenci odalarından birinin penceresine doğru ateş açıldı. Cam kırıldı, kurşun içeri girdi. Şans eseri odada kimse yaralanmadı. Ancak bu olay, sorulması gereken asıl soruyu daha görünür hale getirdi; devlet yurtlarında kalan öğrencilerin can güvenliğinden kim sorumlu?

Giriş çıkış kontrollerinin zayıf olduğu, çevre güvenliğinin sağlanmadığı, kameraların yetersiz olduğu bu sistemde birilerinin elini kolunu sallayarak yurdun bu kadar yakınına hem de elinde silahla geliyor olması çok ciddi bir sorun. Bu kadar kolay tehdit oluşturacak noktaya kadar gelebilmesi, sadece bir "güvenlik açığı" değildir; bu bir sistem zaafıdır. Bu olayda kimse fiziksel olarak zarar görmedi belki, ama o gece yurtta kalan ve olayı duyan diğer tüm öğrencilerin ve ailelerinin güven duygusu sarsıldı.

Güvenlik açığı, KYK yurtlarındaki tek sorun değil. Altı kişilik odalarda yaşamaya çalışan gençler, hem mahremiyet hem de çalışma alanı konusunda ciddi sıkıntılar yaşıyor. Aynı odada hem uyumak hem ders çalışmak hem de dinlenmek zorunda bırakılan öğrenciler, eğitim hayatlarını sürdürebilmek için her gün yeni bir mücadele veriyor.

Hijyen koşulları ise birçok yurtta asgari düzeyin dahi altında. Ortak tuvalet ve banyoların düzenli temizlenmemesi, yemekhane alanlarının bakımsızlığı ve temizlik personelinin yetersizliği, öğrencilerin hem fiziksel hem ruhsal sağlığını tehdit ediyor. Yetersiz temizlik, kimi zaman hastalıklara, kimi zaman ise umutsuzluğa yol açıyor.

Yemek konusu da uzun süredir öğrencilerin en çok şikayet ettiği yurt sorunlarından biri. Sunulan öğünlerin kalitesizliği, besin değerinin düşüklüğü, öğün çeşitliliğinin yetersizliği ve en önemlisi hijyen sorunu birçok öğrenciyi dışarıdan yemek almaya ya da öğün atlamaya zorluyor.

Tüm bu koşullar altında öğrenciler, eğitimlerini sürdürmekten çok hayatta kalmaya odaklanmak zorunda kalıyor. Oysa devlet yurtlarının varlık nedeni, tam da bunun tersini sağlamak; gençlere güvenli, sağlıklı ve destekleyici bir yaşam alanı sunmak.

Eskişehir’de pencereden içeri giren kurşun, yalnızca bir camı değil; binlerce öğrencinin huzurunu, güvenliğini ve inancını da kırdı. Bu olay, unutulup geçiştirilecek bir istisna değil; yurt sisteminin köklü sorunlarının bir yansımasıdır. Artık ihmaller değil, önlemler konuşulmalı.